Our Hero

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြထဲက သူ႔ကို ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္မ်ားသိသလဲ ? ----------------------------------------------------------------------- ပထမဦးဆံုး သူဘယ္သူလဲဆိုတာ မရွာေဖြခင္မွာ အရင္ဆံုးသူ႔ကိုေက်းဇူးတင္လိုက္ပါ ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ?? သင့္ဘ၀ကို ကယ္တဲ့ သူၿဖစ္တဲ့အတြက္ပါ ။ ေကာင္းၿပီ သူ႔နာမည္က ေဒါက္တာ Jonas Salk လို႔ေခၚပါတယ္ သူဟာ ပိုလီယိုကာကြယ္ေဆးဗက္ဆင္းကို တီထြင္ခဲ့တဲ့ ပညာရွင္တစ္ဦးၿဖစ္ပါတယ္ ။ သူ႔တီထြင္မႈက ကမၻာေပၚက အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကိုကယ္တင္ႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ သူ႔တီထြင္မႈက ၾကီးမားတဲ့ ေတြ႔ရွိ ခ်က္ၾကီးၿဖစ္ခ်င္ မွၿဖစ္လိမ့္မယ္ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ရွာေတြ႔ခဲ့တဲ့ဗက္ဆင္းကို အသံုးခ်ၿပီး သူ႔ကိုယ္က်ိဳးအတြက္အသံုးမၿပဳခဲ့ဘူး ။ ဗက္ဆင္းကို သာ သူ႔ အက်ိဳးအၿမတ္အတြက္အသံုးခ်ခဲ့မယ္ဆိုရင ္သူဟာ ဘီလွ်ံနာတစ္ဦးၿဖစ္ေနေလာက္ပါၿပီ ဒါေပမယ့္ သူ႔တီထြင္မႈကေန သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ဆင္းရဲတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕အသက္ကို ကယ္တင္ႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ ကမၻာေၿမၾကီးက ဘီဂိတ္အတြက္ စတိေဂ်ာ့အတြက္ အစရွိသၿဖင့္ celebrate လုပ္ေပးခဲ့တယ္ သူတို႔တီထြင္ ခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးေပၚ နည္းပညာေတြအတြက္ ဒါေပမယ့္ အခု လူေပါင္းမ်ားစြာကို ပိုလီယို ေရာဂါဆိုးၾကီးကေန ကာကြယ္ေပးတဲ့ဗက္ဆင္းကို တီထြင္ေပးခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကိုၿဖင့္ သိၾကတဲ့သူအလြန္နည္းပါတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္၀မ္းနည္းဖို႔ ေကာင္းသလဲ ? အခုေတာ့ သင္သိသြားၿပီေလ ဒီေတာ့ သင့္သူငယ္ခ်င္းေတြပါသိရေအာင္ ဒီလူသားတစ္ေယာက္ကို အၿမဲမမွတ္ မိေတာင္ ဂုဏ္ၿပဳထိုက္တဲ့သူတစ္ေယာက္ 

အနာဂတ္ရတနာမ်ားကြန္းခုိရာ ေရႊျမယာသို႔တစ္ေန႔သာ

ဒီေန႔ေတာ့ သတိထားၿပီး အိပ္ယာက ေစာေစာထပါတယ္။ အရမ္းကို
တက္ၾကြေနတဲ့စိတ္ဓာတ္ နဲ႔ေပါ့။ မိုးေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ၿပီး ဒီေန႔ေတာ့
ရာသီဥတုေလးၾကည္ၾကည္လင္လင္ သာသာယာယာ ရွိပါေစလို႔ဆုေတာင္းမိတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီေန႔ ေမွာ္ဘီေရႊျမယာေက်ာင္းက ကေလးေတြဆီကို သြားမွာကိုး။
ဒီတနဂၤေႏြကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရတာ ၾကာပါၿပီ။ ခရီးတစ္ခုသြားရရင္
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏႈး တတ္တဲ့ကၽြန္မက ဒီတနဂၤေႏြ ေရႊျမယာေက်ာင္းကို
သြားမယ္ဆုိတာနဲ႔ လုိက္ဖုိ႔က အဆင္သင့္ပါ။ တစ္ညလံုးလည္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး။
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ကား (2)နာ၇ီေလာက္ စီးရမယ့္ ခရီးကိုပဲ
ႀကိတင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတာေပါ့။
(11) နရီမတုိင္မွီေရာက္ဖုိ႔ အိမ္ကေန (10)ေလာက္မွာ ထြက္ခြာခဲ့ရပါတယ္။
ဘတ္(စ္)ကား ဂိတ္ေရာက္ေတာ့ မိုးက “ၿဗဳန္း” ဆုိၿပီး မေျပာမဆို
ရြာခ်ပါေတာ့တယ္။ သိပ္စိတ္ညစ္သြားတာေပါ့။ ရာသီဥတု သာသာယာယာေလးနဲ႔ သြားခ်င္
မိပါတယ္ဆိုမွ တကယ္ပဲ အေႏွာက္အယွက္မိုးလို႔ အျပစ္တင္မိပါတယ္။ ခ်ိန္းထားတဲ့
(8) မိုင္လမ္းဆံုကိုေရာက္ေတာ့ (10) နာရီခြဲ ကိုေနမင္းနဲ႔ဆယ္ရာက
ႀကိဳေရာက္လို႔ေနပါၿပီ။ တင္တင္ေအး မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ထုိင္လုိ႔ေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုမင္းသီဟက ဆိုင္ထဲကို တန္းတန္းမတ္မတ္ေရာက္လာလို႔
အံ့လည္းၾသရ ၀မ္းလည္းသာရေပါ့။ မထင္ထားဘူးေလ။ လုိက္မယ္ဆုိတာလည္း
မသိေတာ့ေရာက္လာေတာ့ အ့ံၾသရတာေပါ့ ။ အခုလိုအားတက္သေရာနဲ႔ ပါ၀င္ေပးလို႔
တကယ္ပဲေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ သူကလည္းခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္မမွီ

မွာစိုးလို႔တဲ့။
အခ်ိန္ကို ေလးစားတဲ့အတြက္ထပ္ၿပီးေက်းဇူးတင္မိျပန္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ
မိုင္ဆန္းဆီက ဖုန္း၀င္လာပါတယ္ နာရီ၀က္ေလာက္ေစာင့္ေပးပါတဲ့။
ေစာင့္ေပးပါ့မယ္ေပါ့။ ခဏေနေတာ့ ကိုေဇာ္မင္းထြန္း (ဒူးဒူ) ေရာက္လာပါတယ္။
မိုးေရေတြစိုရႊဲလို႔ေပါ့။ ကၽြန္မကလည္းခရီးဦးႀကိဳ ဆူထည့္လိုက္ပါတယ္။
ဘယ္အခ်ိန္ခ်ိန္းထားလဲလို႔ေပါ့။ အေမာေျပ အဲဒီလိုဧည့္ခံလိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္မနဲ႔ဆယ္ရာတုိ႔သသာပ်င္း ေနၾကၿပီး လည္တဆန္႔ဆန္႔နဲ႔ေမွ်ာ္ေနတာပါ
ဘယ္သူေတြ လာဦးမလဲလို႔ေပါ့။
မိုးကလည္းရြာ ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္ထက္လည္းေက်ာ္လြန္လာေတာ့ စိတ္ကလည္း
တုိလာပါၿပီ။ အိမ္ကို ညေန(5)နာရီအေရာက္ျပန္ေရာက္ဖုိ႔လိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။
အခုသြားမယ့္ခရီးက ကားစီးခ်ိန္ တင္ အသြားအျပန္ (4) နာရီ
ဆိုေတာ့အခ်ိန္မေလာက္မွာကို ေတြးပူမိၿပီး ငါေတာ့ မလိုက္ေတာ့ဘူးလိ႔ု
ေျပာရေတာ့တာေပါ့။ စိတ္ဆိုးလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္မွီျပန္မေရာက္ရင္
ကိုယ္ပဲ ဒုကၡေရာက္ရမွာကို။ ဒါနဲ႔အာကာက မိုင္ဆန္းဆီကိုဖုန္းေခၚပါတယ္
လိုင္းကားေပၚမွာတဲ့ 15 မိနစ္ေလာက္ထပ္ၾကာသြားတယ္ ပြိဳင့္မိေနလားေပါ့
ဒါနဲ႔ပဲ ဖုန္းထပ္ေခၚပါတယ္ ဘယ္မွာလဲဆုိေတာ့ 6 မိုင္ခြဲမွာတဲ့ ...
အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့မိုင္ဆန္း 12
နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလးမွာေရာက္ရွိလို႔လာပါတယ္။ မ်က္ႏွာျမင္လိုက္ရေတာ့ လည္း
စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ခ်င္တာေတြ အကုန္ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ဘယ္ေပ်ာက္ကုန္တယ္မသိ ။
မုိင္ဆန္း က အဲဒီလို စြမ္းတာေလ အေရးေပၚအေၾကာင္းေလးေတြေပၚလာတဲ့အတြက္
တကယ္ပဲေတာင္းပန္ပါတယ္တဲ့။ ေရာက္လာၿပီ ဆိုတဲ့အတြက္ ရင္ထဲေအးသြားရတာပါပဲ
အျပင္မွာကလည္း မိုးက ဘာေအးသလဲမေမးနဲ႔ ။ ဒါနဲ႔ ဆူးေလ- ဥကၠံကားကို
တားစီးၿပီး ေတာ့ ေရႊျမယာေက်ာင္းတုိက္ကို ထြက္ခါြလာခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။
ကားေပၚေရာက္ေတာ့လည္း စပယ္ရာ ကို ကားခေစ်းဆစ္ၿပီးေနာက္ေတာ့ မရဘူးဗ်၊
စိတ္ႀကီးတယ္ ေရွ့မွတ္တိုင္ဆင္းေလတဲ့၊ အဲ ... ဒီလိုေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔ ..
ေတာင္းတဲ့ေစ်းေပးပါ့မယ္ဆုိၿပီးျပန္ေခ်ာ့ရတာေပါ့ ။
အာကာေမာင္က အိုက္တင္ႀကီးတခြဲသားနဲ႔ ကၽြန္မတုိ႔ကို ကၠုေျႏၵမရဘူး
အေပ်ာ္ခရီးထြက္လာတာမဟုတ္ဘူး လုိင္းကားစီးေနတာတဲ့
တိတ္တိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ေနဆိုၿပီးေဟာက္တယ္ သူလည္းဒီတစ္ခါပဲ ကၠုေျႏၵရဘူးပါတယ္
ပ်င္းဖုိ႔ေကာင္းေအာင္ ကားကလည္း ဟိုတုန္းက
သီခ်င္းႀကီးသီခ်င္းေလးေတြကိုဖြင့္ပါတယ္ ကိုေနမင္းကလည္း ကၽြန္မယူလာတဲ့
မရမ္းျပားယိုကို အိပ္မွာကပ္ေနတဲ့ အႏွစ္ေတြကိုေတာင္ အလြတ္မေပး
အၾကြင္းအက်န္အကုန္ျခစ ္စားပါတယ္ မိုင္ဆန္းကလည္း သီခ်င္းႀကီးေတြကိုပဲ
လက္ခုပ္တီးၿပီး စည္း၀ါးလိုက္ေနလို႔ ခရီးသည္ေတြက ေနာက္လွည့္
ၾကည့္ရတဲ့အထိေပါ့။ ေထာက္ၾကန္႔ ဘက္ကိုေရာက္ေတာ့ မိုးကတိတ္သြားပါၿပီ
၀မ္းသာလိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း ဒီလိုနဲ႔ေရႊျမယာ
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရွ့ကိုေရာက္ရွိလို႔လာပါေတာ့တယ္။ ကားေပၚကဆင္းေတာ့မွ
ေမာင္အာကာက ကားေပၚမွာ ၿငိမ္ေနရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ရႈးရႈးေပါက္ခ်င္လို႔တဲ့
ဒါေၾကာင့္ကိုး ။
ဆရာေတာ္ကို သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ေလွ်ာက္တင္ၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ကလည္း
ဒီလိုမ်ိဳးလာေရာက္လွဴဒါန္းေပး ဖို႔ရည္ရြယ္တဲ့အတြက
္အလြန္ပင္၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္းနဲ႔ လွဴတဲ့အက်ိဳးကို အက်ဥ္းခ်ဴပ္
တရားတိုေလးေဟာေပး ပါတယ္ ကၽြန္မတို႔က စာေ၇းကိရိယာလွဴဒါန္းဖို႔
ရည္ရြယ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဆရာေတာ္က ဗလာစာအုပ္ဆုိရင္ အၾကမ္းသာလို
အပ္ေၾကာင္းႏွင့္ ေစ်းႀကီး တဲ့အေခ်ာေတြ မလွဴဖို႔ကို မိန္႔ၾကားပါတယ္။
ေငြပေဒသာပင္လွဴဒါန္းဖုိ႔လည္း ဆႏၵရွိေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေတာ့
ပညာေရးေငြပေဒသာပင္ စိုက္ထူထားတာ ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ကေလးေတြအေတြက ္တေန႔သာ
အဟာရအေနႏွင့္ ထမင္းေကၽြးဖုိ႔ လ်ာထားသတ္မွတ္ေၾကာင္း
ေလွ်ာက္ထားအတည္ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။
လွဴဒါန္းမႈဒါနအက်ိဳးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္က အက်ဥ္းမွ်
မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီကေလးငယ္ေတြရဲ႕ လိုအပ္ေနတဲ့ ကြက္လပ္ကေလးေတြကို
ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆုိလွ်င္ ကိုယ့္ဘ၀မွာလည္း ကုိယ္ျဖည့္ဆည္းလွဴဒါန္းေပး
လိုက္တဲ့ ဒါနအက်ိဳးနဲ႔ထပ္တူ တူေသာအက်ိဳးကို
ျပန္လည္ခံစားႏုိင္ပါလိမ့္မယ္လုိ႔ မိန္႔ၾကားခဲ့ပါတယ္ ကံကံ၏ အက်ိဳးလို႔
ဆုိတယ္မဟုတ္ပါလား ။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းတည္ေထာင္ရျခင္းရဲ႕
ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္က ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး လူတုိင္း
လူတုိင္း အေရး၊ အဖတ္အတြက္ အေျခခံပညာႏွင့္ ေခတ္ပညာသင္ၾကားသတ္ေျမာက္
ေစဖို႔ရယ္၊ ပညာသင္ၾကားေရးမွာ စရိတ္သက္သာၿပီးလြယ္ကူမႈရွိေစဖုိ႔ရယ္ ၊
ကိုယ္က်င့္တရားေကာငး္မြန္ၿပီး အမ်ားအက်ိဳး ႏုိင္ငံအက်ိဳးကို
သယ္ပိုးလိုတဲ့ သားေကာင္းသမီးေကာင္းေတြျဖစ္လာေစဖုိ႔ရယ္၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ
ဓေလ့ ထံုးစံေတြကို သိရွိနားလည္ၿပီး ျမတ္ႏိုးစြာ
လုိက္နာခံယူတတ္ၾကေစဖုိ႔ရယ္နဲ႔ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသန ာကို ထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေစဖို႔လို႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ၾကားပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းႀကီး ဥဴး၀ါယမိႏၵက ဒီေရႊျမယာဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္
ပညာေရးေက်ာင္းကို 1993 ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့တာပါ။
လက္ရွိအနီးအနားရြာက မရွိဆင္းရဲသားေက်ာင္းသားကေလးငယ္ 560 ေက်ာ္ကို
အခမဲ့ပညာဒါန သင္ၾကားေပးေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ ဆရာ/မ (19) ဦးက
တာ၀န္ယူသင္ၾကားေပးေနၿပီး ဆရာ/မ (19) ဦးရဲ႕ လစဥ္လစာေငြဟာ
ငါးသိန္းေက်ာ္မွ် ရွိတယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ရဲ႕
အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မတို႔ေလးစား ရတဲ့ စာေရးဆရာ ဆရာေကာငး္သန္႔က
ဆရာမတစ္ဦးရဲ႕ တစ္ႏွစ္စာ လစာေငြ (360000/ိ)ကို (5)ႏွစ္ဆက္တုိက္ ယခု
တုိင္ လွဴဒါန္းေနပါတယ္လို႔သိရတဲ့အတြက္ သာဓုေခၚပါတယ္ ဆရာ။ ေၾသာ္ ..
ဒီလိုဆိုေတာ့ကၽြန္မတို႔လည္း အဲဒီလို အလွဴမ်ိဳး လွဴဒါန္းခ်င္လုိက္တာ ။
တစ္ခ်ိန္မွာ ေတာ့ လွဴဒါန္းႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတာပါပဲ။
က်န္တဲ့အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးနဲ႔
ညွိႏိႈင္းတုိင္ပင္ဖုိ႔ ဆရာေတာ္ကို ၀ပ္ျဖည့္ဦးခ်ၿပီးေတာ့
ေက်ာင္းရံုးခန္းကို ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါတယ္။
ဆရာႀကီးနဲ႔ စကားေျပာေတာ့ ရုိေသေလးစားမႈေတြမ်ားၿပီး တပည့္ေတာ္က ေတြ
တင္ပါ့ဘုရားေတ ြျဖစ္ကုန္ေတာ့ တာေပါ့ အမွတ္တရပါပဲ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားကို
ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္လွဴဒါန္းဖို႔နဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ ေန႔လည္စာ ထမင္းေကၽြးဖုိ႔ကို
ဆရာႀကီးနဲ႔အေသးစိတ္တုိင္ပင္ပါတယ္။ ဆရာမေတြက ကၽြန္မတုိ႔ကို အလွဴမတိုင္ခင္ည
ေက်ာင္းမွာလာအိပ္ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္ ... အင္း ... ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့
လာအိပ္ခ်င္ပါတယ္ လို႔ ။ ေက်ာင္းမွာအတူအိပ္ရင္
တညလံုးခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္းအမွတ္တရေပ်ာ္စရာေလးေတြေတာ့
အမ်ားႀကီးရမွာအေသအခ်ာပါပဲ .. ေက်ာင္းက ဆရာမ ေတြနဲ႔လည္း တခဏ အတြင္းမွာပဲ
ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈေတြရရွိခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ေက်ာင္းကိုသြားတာဟာ တနဂၤေႏြေန႔ဆုိေပမယ့္ ေလးတန္းမွ
ရွစ္တန္းအထိ ကေလးမ်ားကို အခ်ိန္ပိုသင္ ၾကားေပးေနတဲ့အတြက္ ကေလးငယ္နဲ႔လည္း
ေတြ႔ခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္ ။ စာသင္ေက်ာင္းေဆာင္ကိုအသြား စာသင္ေဆာင္
အျပင္ဘက္လမ္းမွာ ထမင္းစားေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕ က
ကၽြန္မတို႔ကိုလည္းေတြ႔ေရာ ထမင္းစားတာကို ရပ္ၿပီး
လက္ကေလးေတြပိုက္လိုႏႈတ္ဆက္ၾကပါတယ္ သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ပံုစံနဲ႔
အဲဒီျမင္ကြင္းကိုျမင္လုိက္ရေတာ့ ကၽြန္မ ရင္ထဲ စိတ္မေကာင္းျခင္း၊
သနားျခင္းႏွင့္ ၾကည္ႏႈးမႈေတြ၊ ေရာယွက္လို႔ မ်က္ရည္လည္မိပါေတာ့တယ္။
သူတုိ႔ေလးေတြ ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြဟာ ေဟာင္းႏြမ္းၿပီး
အထပ္ထပ္ခ်ဴပ္ထားရတာေတြကိုျမင္လုိက္ရေတာ့၊ ေအာ္ .. ဆရာေကာင္းသန္႔ေျပာတာ
မွန္လုိက္တာဆုိၿပီး ဆရာ့ကိုလည္းသတိရမိပါတယ္။ ဆရာက သမီးတုိ႔ကုိယ္တုိင္သြား
ၾကည့္ရင ္သိရပါလိမ့္မယ္လို႔ဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႔မွပဲ
သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ဘ၀ကို ပိုလို႔သနားၾကင္နာမိပါေတာ့ တယ္။ ဒါေတာင္မွ
သူတုိ႔စားေနတဲ့ ထမင္းနဲ႔ဟင္းကို မၾကည့္မိေအာင္ မ်က္ႏွာလြဲလို႔
ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္ရပါတယ္။
ၾကည့္မိရင္ ပိုလို႔ေတာင္မွ ၀မ္းနဲရမွာအမွန္ပါ။
စာသင္ခန္းတခန္းျခင္းစီကို ၀င္ၾကည့္ရင္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုေတြရုိက္
သူတုိ႔ေလးေတြ စာသင္ၾကားေနတာကို ေလ့လာခဲ့ပါတယ္
။ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြထဲမွာ ကိုရင္ေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုႏြမ္းပါးတဲ့
ကေလးငယ္မ်ားကို လည္းေတြ႔ရပါတယ္။ ဆရာမဆီမွာ စာျပန္ေနတဲ့ကေလးေတြ ကၽြန္မက
ဓာတ္ပံုလွမ္းရိုက္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း ရွက္ရြံ႕ၿပီး
အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့့နဲ႔ စာဆိုတာေတာင္မွ ရပ္သြားပါေတာ့တယ္။ ေအာ္ ...
တစ္ခ်ိန္က ကၽြန္မတုိ႔လည္း ေက်ာင္းကိုဧည့္သည္လာရင္ ဒီလိုပဲ ရွက္ရြံ႕ၿပီး
လူရွိန္ လူေၾကာက္တတ္ၾကတာ ကေလးသဘာ၀ပဲေလ။ ကေလးငယ္ေတြ
စာကိုႀကိဳးစားသင္ယူေနတာ ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ အလြန္ကို၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။
သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ စာအုပ္ကိုၾကည့္မိေတာ့ လက္ေရးလက္သားေကာင္းေကာင္းနဲ႔
ေသေသသတ္သတ္ ေရးထားတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္ ။ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔
သူတုိ႔ကိုသြားေရာက္ၿပီးႏႈတ္ဆက္တဲ့အတြက ္သူတုိ႔လည္း
ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ၾကတာကို သူတို႔ရ႕ဲ အရယ္မ်က္လံုး
အၿပံဳးမ်က္ႏွာေလးေတြကတဆင့္ ထိရွခံစားမိေစပါတယ္။
ဆရာႀကီးနဲ႔ ဆရာမမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ဆရာေတာ္ ဥဴး၀ါယမိႏၵ
ကို ခြင့္ပန္ကာ ရန္ကုန္ျပန္ဖုိ႔ ထြက္အလာ ေက်ာင္း၀န္းထဲ၀ယ္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေဆာ့ကစားေနၾကတဲ့ ကေလးမ်ားကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ လြတ္လြတ္
လပ္လပ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔ကငး္ကင္းနဲ႔ အခုလိုမ်ိဳးေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္စာသင္ၾကားႏိုင္တာဟာ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕
ေက်းဇူးေတြအင္မတန္မွကို ႀကီးမားလွပါတယ္ ။ ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ ပရဟိတ
စိတ္ဓာတ္ကို အထူး ပင္ေလးစားၾကည္ညိဳ အားက်မိပါတယ္။ ဆရာေတာ္သာ
ဒီလိုေက်ာင္းမ်ိဳးကိုမတည္ေတာင္ခဲ့ဘူးဆုိလွ်င္ျဖင့္ အခုေနအခါ
ဒီကေလးေလးေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ မေတြးရဲေအာင္ပါပဲ .. အခုလိုမ်ိဳးဦးေဆာင္ၿပီး ပရိဟိတ
အက်ိဳးကို သယ္ပိုးေနတဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ေမတၱာကို မမွီႏိုင္ေတာင္မွ
ကၽြန္မတို႔လည္းတတ္စြမ္းသမွ် ဆရာေတာ္နဲ႔အတူ ဒီကေလးေလး ေတြရဲ႕
ေက်ာင္းေနစဥ္အရြယ္ဘ၀ကို ေရေလာင္းေပါင္းတင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔
စိတ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
တကယ့္ကို ျဖဴစင္တဲ့ အရိုးခံမ်က္ႏွာေလးမ်ားကို
မ်က္လံုးထဲ၀ယ္ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္ သားတုိ႔သမီးတုိ႔ အားလံုးစုၿပီး
ဓာတ္ပံုရုိက္ေပးမယ္ လာၾကဆိုေတာ့ .. အိုး ..... သူတုိ႔ေပ်ာ္လုိက္ၾကတာ၊
သူတုိ႔ကို အခုလို အေရးတယူ ေခၚၿပီး ရင္းႏွီး ေႏြးေထြးစြာေနေပးေတာ့
အေတာ္ေလးကို သူတုိ႔ေပ်ာ္ၾကတယ္ ၀မ္းသာၾကတယ္ .. ကင္မရာမွာေပၚေနတဲ့
သူတို႔ရဲ႕ ရုပ္ပံုကို ဒူဒူက ျပေတာ့ အိုး .... ဒူဒူနားမွာဆုိတာ
၀ိုင္း၀ိုင္းကိုလည္ေနၾကတာေပါ့ .. ဒီလိုမ်ိဳးေလးပဲ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕
သူတုိ႔အေပၚ ခင္မင္မႈအၿပံဳးကို ျပရေသးတယ္ သူတို႔မွာ ကၽြန္မတို႔အေပၚ
အေတာ္ေလးကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္သြားတယ္ဆို တာ ကၽြန္မႏွလံုးသားကခံစားမိတယ္
သနားကရုဏာ သက္ဖြယ္ ဒီကေလးငယ္ေလးေတြ စာအရးအဖတ္ေလးမွာ
ေကာင္းစြာမသိနားမလည္ရင္ မသင္ၾကားခဲ့ရရင္ လူ႔ေလာက အသိုင္းအ၀ိုင္းမွ
ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်က္ႏွာငယ္ ေအာက္က်ၿပီး လူရာမ၀င္ျဖစ္ရရွာမလဲဆိုတာ
စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့ စာမတတ္လုိ႔ အရပ္ထဲ ပလပ္စတစ္ေကာက္၊
ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ရာကေနတဆင့္၊ လူဆိုး ၊ သူခိုးေတြျဖစ္လာခဲ့ရတဲ့
လူငယ္ေတြအမ်ားႀကီးပါ ၊ ေနာင္အနာဂတ္
ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးမွာဒီလိုမ်ိဳးလူငယ္ေတြမရွိေလွ်ာ့နည္းရေလေအာင္ ဆရာေတာ္က
ဦးေဆာင္ၿပီး ပညာတတ္ လူယဥ္ေက်း ေလးေတြျဖစ္ေအာင္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ
ျဖည့္ဆည္းေပးေနတဲ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ေမတၱာကို ၾကည္ညိဳမိပါတယ္။
ကၽြန္မတိ႔ုေတြ ျပန္ေတာ့မယ္လို႔ႏႈတ္ဆက္လုိက္ေတာ့ လက္တျပျပ နဲ႔
ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ အရိုးခံစိတ္ရင္းေလး ေတြနဲ႔ သူတုိ႔ေလးေတြဟာ
ေနာင္တခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံအတြက ္လူမ်ိဳးအတြက္ သားေကာငး္ရတနာ
သမီးေကာင္းရတာနာေလး ေတြ ျဖစ္လာမယ္လုိ႔ ကၽြန္မယံုၾကည္ေနမိပါတယ္။ သူတုိ႔ထဲက
တစ္ေယာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏုိင္ငံတြက္ အက်ိဳးရွိမယ့္သူတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ရင္
ကၽြန္မတို႔ သူတို႔ကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းရက်ိုးနပ္ေနပါၿပီ။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕လွဴဒါန္း မႈဟာ အက်ိုးအျမတ္တစ္ခုကို ရယူလိုမႈနဲ႔
လွဴဒါန္းတာမဟုတ္ပါဘူး ဆရာေတာ္ဘုရားမိန္႔ၾကားသလို တူေသာအက်ိဳးကို
ခံစားရသည္ျဖစ္ေစ ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ၊ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕
ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြေနတဲ့ အၿပံုးေလး ေတြက ကၽြန္မတို႔ကို ကူးစက္လို႔
ၾကည္ႏႈးေပ်ာ္ရႊင္ရမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ ခ်က္ျခင္းကို
ေရာင္ျပန္ဟပ္မယ္ဆိုတာ ေတာ့ ရဲရဲႀကီးအာမခံပါတယ္။
ဆရာေတာ္ရဲ႕ေမတၱာ ၊ ဆရာ/မ ေတြရဲ႕အၾကင္နာ၊ ကၽြန္မတို႔လို
အလွဴရွင္ေတြရဲ႕ေစတနာေတြ၊ ေပါင္းစပ္လုိက္လို႔ရွိရင္ ေတာ့ ဒီကေလးငယ္ေတြရဲ႕
အနာဂတ္ဘ၀လွပေသာ ပန္းကေလးေတြလို လန္းဆန္းေမႊးျမ ေနမွာအမွန္ပါပဲရွင္ ။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အိမ္အျပန္ေျခလွမ္းမ်ားက
ကေလးေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ခံစားမႈကိုယ္စီ အေတြး
ကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့ ဒီအလွဴအတြက္လည္း ႀကိဳတင္ရင္ခုန္ခံစားေနမိပါေတာ့တယ္။ ေအာ
္..... ဒါနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ကို ဒီကေလးငယ္ ေတြအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုန္
ၾကည္ႏႈးခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာႀကိဳဆိုလွ်က္ပါေနာ္ ။
ဒီခရီးကို အတူသြားခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း လြန္တာရွိ ၀ႏၵာမိ
ပါလုိ႔ ကၽြန္မရဲ႕ရွည္လ်ားထြျပားတဲ့ လွ်ာရွည္မႈ ကို အဆံုးထိတိုင္ေအာင္
အခ်ိန္ေပးၿပီးခံစားဖတ္ရႈေပးၾကတဲ့ စာရႈသူမိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္
အလွဴရွင္မ်ားအားလံုးကို ႏွလံုးသားရဲ႕တစ္ေနရာက ေက်းဇူးတင္လွ်က္

လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လံုးရဲ့လ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္မ်ား၊

လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လံုးရဲ့အသံုး၀င္မႈမ်ားကို အေတာ္မ်ားမ်ားက Camera , FM Radio, Alarm, MP3 music အတြက္ ေလာက္ပဲ သိထားၾကတယ္။
အခုတစ္ခါ လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လံုးရဲ့လ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္မ်ား၊ အသိနည္းတဲ့အသံုး၀င္မႈမ်ားကို စုစည္းတင္ၿပလိုက္ပါတယ္။
(၁) အေရးေပၚ အတြက္
keypad ကို locked လုပ္ထားရင္ေတာင္ သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားဟာ 112 ဆိုတဲ့ နံပါတ္ကို ႏွိပ္လို႕ ရတာ ေတြ႕ရ ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီနံပါတ္ဟာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ၊ ႏိုင္ငံတကာ အေရးေပၚ ဖုန္းနံပါတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သင္သာ လက္ကိုင္ဖုန္း ဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့ ဧရိယာထဲမွာ ရွိေနပါေစ၊ ဒီနံပါတ္ကို ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႕ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းဟာ အနီးဆံုး ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ကို အလိုအေလ်ာက္ ရွာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္းက ခလုတ္မ်ားကို ပိတ္ထားရင္ေတာင္ ဒီနံပါတ္ကိုေတာ့ ႏွိပ္လို႕ ရေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(ၿမန္မာၿပည္ပါ မပါေတာ့ အေသအခ်ာ မသိပါ။ကမၻာေနရာအေတာ့္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ အဆင္ေၿပပါတယ္)
(၂) ကားထဲမွာ ေသာ့ေတြ က်န္ခဲ့လား
သင့္ကားတံခါးမွာ အေ၀းထိန္းစနစ္ ရွိပါသလား။ တေန႕မွာ အေ၀းထိန္း မဟုတ္ဘဲ လက္နဲ႕ ဖြင့္ရမယ့္ အေန အထား ၾကံဳတတ္ပါတယ္။ ကားေသာ့ကို ကားထဲ ထည့္ခဲ့ၿပီး အပိုေသာ့က အိမ္မွာ က်န္ခဲ့ရင္ သင္ ဘာလုပ္မလဲ ?။
လက္ကိုင္ဖုန္း တစ္လံုး ရွိရတာ ဒီလုိအခါ က်ေတာ့ အဆင္ေၿပလုိက္တာ။ အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ လူရဲ႕ လက္ကိုင္ဖုန္းကို သင့္လက္ကိုင္ဖုနး္ကေန ေခၚပါ။
တဖက္က ျပန္ထူးေနရင္ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းကို ကားတံခါးကေန ေျခတလွမ္းအကြာမွာ ထားပါ။
ေနာက္ၿပီး အိမ္ကလူကို ကားေသာ့ဖြင့္တဲ့ ခလုတ္ကို လက္ကိုင္ဖုန္းနားကပ္ၿပီး ႏွိပ္ခိုင္းပါ။
သင့္ ကားတံခါး ပြင့္သြားပါလိမ့္မယ္။
စမ္းၾကည့္ရတာ နည္းနည္းေတာ့စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ပါပဲ။ အိမ္ကလူက လာေပးဖို ့ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ အကြာအေ၀းက အဓိက မဟုတ္ပါဘူး။ ေသာ့အပိုက မိုင္တရာ အကြာမွာ ရွိေနပါေစ ခုနက နည္းနဲ႕ သင့္ကား တံခါးကို အလြယ္တကူ ဖြင့္ႏိုင္တာ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းေၾကာင့္ပါ။

(၃) ဖြက္ထားတဲ့ အပို ဘကၴရီ
သင့္လက္ကိုင္ဖုန္း ဓာတ္အား သိပ္နည္းလာၿပီဆုိပါစို႕။ *3370# ကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းက အေရးေပၚသံုး ခ်န္ထားတဲ့ ဓာတ္အား ကို ျပန္ဖြင့္ေပးၿပီးေနာက္ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းက ဓာတ္အား ထက္၀က္ က်န္ေသးေၾကာင္း ျပပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္းကို ဓာတ္အား ျပန္ျဖည့္တဲ့အခါမွာ သာမန္နဲ႕ အေရးေပၚသံုး ႏွစ္မ်ိဳးလံုး အတြက္ ဓာတ္အားကို ျပန္ျဖည့္ပါလိမ့္မယ္။ Safety first !!! ပါတဲ့။
(၄) အခိုးခံရတဲ့ လက္ကိုင္ဖုန္းကို သူတပါး သံုးလို႕ မရေတာ့ေအာင္ ဘယ္လို ဖ်က္ဆီး ပစ္မလဲ။
သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းရဲ႕ နံပါတ္စဥ္ကို သိဖို႕ *#06#ကို ႏွိပ္လိုက္ပါ။ ဂဏန္း ၁၅လံုး (ဆယ့္ငါးလံုး) ေပၚလာပါ လိမ့္မယ္။ အဲဒီ ဂဏန္း ဆယ့္ငါးလံုးဟာ သင့္လက္ကိုင္ဖုန္း (handset) အတြက္ သီးသန္႕ပါ။ ဒီ ဂဏန္းေတြကို ခ်ေရးၿပီး လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရတဲ့ တေနရာမွာ သိမ္းထားပါ။ သင့္ဖုနး္ အခိုးခံရတဲ့ အခါမွာ သင္ဟာ ဖုန္း ကုမၸဏီကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ဂဏန္း ဆယ့္ငါးလံုးပါ ကုဒ္ကို ေျပာျပ တိုင္တန္းလုိက္ၿပီး သင့္ လက္ကိုင္ဖုန္းကို ပိတ္ခိုင္း ႏိုင္ပါ တယ္။ တကယ္လို႕ သူခိုးဟာ Sim Card ကို မထုတ္ရေသးမီ သင္သာ တုိင္တန္းႏိုင္မယ္ ဆုိရင္ Sim card ကိုေရာ လက္ကိုင္ဖုန္းကိုပါ disable လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႕ သင့္ဖုန္းထဲက သင့္ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ ထဲက သူေတြ စာရင္းနဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ မ်ားကိုလဲ သူတပါး သိျခင္းမွ ကာကြယ္ ႏိုင္သလို သင့္အေယာင္ ေဆာင္ၿပီး သူတပါးကို သင့္ဖုန္း နံပါတ္နဲ႕ ဆက္သြယ္ျခင္း ကိုပါ ကာကြယ္ ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႕ သင္ တိုင္တန္း တာ ေနာက္က်လို႕ သူခိုးက ပိုလ်င္သူ ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သင့္ Simcard ကိုသာ disable လုပ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ၿပီး သင္ ဟာ ဖုန္းနံပါတ္မ်ားကို လက္ကိုင္ဖုန္း ထဲမွာ မွတ္သား တတ္သူ ျဖစ္ပါက သင့္ ဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္ ကိုေတာ့ သူခိုးက ေကာင္းေကာင္း သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင့္နံပါတ္နဲ႕ သူတပါးကို ဖုန္းဆက္ျခင္းေတာ့ မျပဳႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေရးၾကီး ဖုန္းနံပါတ္မ်ားကို Sim Card ထဲမွာသာ မွတ္သား ထားသင့္ ပါတယ္။ ဒီလို ကာကြယ္ ထားႏိုင္ရင္ လက္ကိုင္ဖုန္း ခိုးယူျခင္း ေၾကာင့္ အက်ိဳး မျဖစ္ထြန္းတဲ့ အတြက္ လက္ကိုင္ဖုန္း ခိုးယူမႈမ်ား ေလ်ာ့ပါး လာမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။

Blood facts in general

ေသြးကို အစားထိုးလို႕ရတဲ့အရာ မေပၚေသးပါဘူး။

ေသြးဟာ လူ႕ကိုယ္ခႏၶာအေလးခ်ိန္ရဲ႕ ခုနစ္ရာခိုင္ႏွဳန္းနီးပါး ရိွပါတယ္။

ေသြးဟာ ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႕ အာဟာရဓါတ္ေတြကို သယ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။

ေသြးဟာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္နဲ႕ အညစ္အေၾကးဓါတ္မ်ားကို စြန္႕ထုတ္ဖ်က္ဆီးေစဖို႕အတြက္ အဆုတ္၊ ေက်ာက္ကပ္နဲ႕ အသည္းေတြဆီကို သယ္ေဆာင္ေပးသြားျပန္တယ္။

ေသြးဟာ ေရာဂါေတြကို တိုက္ထုတ္ေပးၿပီး ဒဏ္ရာေတြ အနာေတြ က်က္ေစဖို႕ ကူညီေပးေသးတယ္။

ေအ၊ဘီ၊ ေအဘီ၊ အို ဆိုၿပီးေတာ့ အဓိက ေသြးအမ်ိဳးအစားအုပ္စုႀကီး ေလးခုရိွပါတယ္။

ေသြးအမ်ိဳးအစားတုိင္းမွာ ေမ်ာက္ေသြးလို႕ေခၚတဲ့ RH အေပါင္း အႏုတ္ ဆုိတာလည္း ရိွျပန္ေသးတယ္။

ေသြးထဲမွာ ေသြးနီဥ၊ ေသြးျဖဴဥ၊ ေသြးဥမႊားနဲ႕ ေသြးရည္ၾကည္ဆိုၿပီး အဓိက ၄ မ်ိဳး ေပါင္းစပ္ပါ၀င္ေနတယ္။

ေသြးျဖဴဥဟာ ေသြးဆဲလ္ထဲမွာ အႀကီးဆံုးပါပဲ။ ေရာဂါပိုးမႊားေတြကို တိုက္ထုတ္ဖို႕ တာ၀န္ယူေပးထားပါတယ္။ ေသြးျဖဴဥေတြရဲ႕ သက္တမ္းဟာ တုိလြန္းလွပါတယ္။ ရက္အနည္းငယ္ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲ သက္တမ္းရိွပါတယ္။ ေသြးစက္ေလးတစ္စက္မွာ ေသြးျဖဴဥဆဲလ္ေပါင္း ခုနစ္ေထာင္ကေန ႏွစ္ေသာင္းခြဲအထိ ရိွတတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ထဲကို ၀င္လာတဲ့ ေရာဂါပိုးက ျပန္လည္ခုခံတယ္ဆိုရင္ ေသြးျဖဴဥဆဲလ္ အေရအတြက္ ဒီထက္မက မ်ားျပားလာတတ္ပါတယ္။

ေသြးနီဥဟာ ေသြးပမာဏရဲ႕ ၄၀ ရာခိုင္ႏွဳန္းနီးပါး ရိွပါတယ္။ ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႕ အာဟာရဓါတ္ေတြကို အဓိက သယ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ဓါတ္ေတြကို အဆုတ္ကို ျပန္လည္ သယ္ယူေပးျပန္တယ္။

ေသြးဥမႊားက အေသးငယ္ဆံုး ေသြးဆဲလ္ေလးေတြပါ။ ေသြးပမာဏရဲ႕ ၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းက ၇ ရာခိုင္ႏွဳန္းအထိဟာ ေသြးဥမႊားေလးေတြပါ။ ေသြးဥမႊားေတြက ဒဏ္ရာ အနာတရျဖစ္တဲ့အခါမွာ ေသြးခဲေစၿပီး ေသြးယိုထြက္ျခင္းကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါတယ္။

ေသြးရည္ၾကည္က ေစးကပ္ကပ္ရိွလွတဲ့ အ၀ါေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အရည္ေလးပါ။ ေသြးပမာဏ စုစုေပါင္းရဲ႕ ၅၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းဟာ ေသြးရည္ၾကည္ေတြပါ။ ေသြးရည္ၾကည္ထဲမွာ ေရဓါတ္၊ ဆားဓါတ္နဲ႕ ပရုိတင္းဓါတ္ေတြ ေပါင္းစပ္ ပါ၀င္ေနပါတယ္။ ေသြးရည္ၾကည္ရဲ႕ ၉၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းက ေရေတြပါ။ က်န္တဲ့ ၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းက ဟိုမုန္းဓါတ္ေတြ၊ ဆားဓါတ္နဲ႕ ပရိုတင္းဓါတ္ေတြေပါ့။

ေသြးနီဥဟာ လူ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရက္ေပါင္း ၁၂၀ အထိ သက္တမ္းရိွပါတယ္။

ေသြးနီဥကို သာမာန္အေျခအေနမွာ ၄၂ ရက္တိတိ သိုေလွာင္ထားလို႕ရပါတယ္။

ေအးခဲထားတဲ့ ေသြးနီဥေတြဆိုရင္ ၁၀ ႏွစ္နဲ႕ အထက္ သိမ္းထားလို႕ရပါတယ္။

ေသြးဥမႊားကေတာ့ ၅ ရက္အတြင္း အသံုးျပဳရပါတယ္။

ေသြးဥမႊားကို ေသြးကင္ဆာနဲ႕ တျခားကင္ဆာေရာဂါေတြရဲ႕ ေသြးသြင္းကုသမွဳမွာ အသံုးျပဳပါတယ္။

ေသြးရည္ၾကည္ဟာ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ကို ထိန္းတဲ့ေနရာမွာ ကူညီေပးပါတယ္။ ေသြးဆဲလ္ေတြ၊ ဟိုမုန္းဓါတ္ေတြ၊ အင္ဇိုင္းေတြကိုလည္း သယ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ေသြးခဲေစဖို႕အတြက္နဲ႕ ကိုယ္ခံအားစနစ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပရုိတင္းဓါတ္ကိုလည္း သယ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။

ေအးခဲထားတဲ့ ေသြးရည္ၾကည္ဟာ ၁ ႏွစ္တိတိ ထားလို႕ရပါတယ္။

လူရဲ႕ေသြးထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ေသြးနီဥ၊ ေသြးျဖဴဥ၊ ေသြးဥမႊားနဲ႕ ေသြးရည္ၾကည္ေတြကို ရိုးတြင္းျခင္ဆီကေန သဘာ၀အေလွ်ာက္ ထုတ္လုပ္ေပးတာပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေပးတဲ႔ ျမန္မာျပည္

လူ႕ေလာကထဲ သူေနခဲ့ရတာက
၃၂ႏွစ္၊၅လ၊၆ရက္တည္းရယ္ပါ။
၁၃.၂.၁၉၁၅ မွ ၁၉.၇.၁၉၄၇
နက္ေမာက္ဦးေသာဘိတေက်ာင္း..
ေရနံေခ်ာင္း အမ်ိဳးသားေက်ာင္း...
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေတြမွ ပညာဆည္းပူးခဲ႔..
၁၉၄၃ ေက်ာင္းသားသမဂၢအမႈ႕ေဆာင္နဲ့
ႏိုင္ငံေရးဘဝစတင္
ႏိုင္ငံေရးလုပ္သက္၁၃ႏွစ္
အဓိကျဖတ္သန္းမႈ႕ေတြကေတာ့
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး(သို႕)
စတုတၳျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္....။

အရပ္ပုပု
မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကုတ္
ပိုသီပတ္သီ အညာသား။
ဘီေအေက်ာင္းသား
စကားမေျပာ
ေျပာရင္မရပ္
ညွင္းသိုးသိုးအရိုးးခံ
ေခါင္းအမာဆုံး
ဇြဲအရိွ႕ဆုံး
စိတ္ဓာတ္အျပင္းထန္ဆုံးလူသား...။

သူမသိနားမလည္တာေတြက အမ်ားသား
ေရမကူးတက္ဘူး...
စက္ဘီးမစီးတက္ဘူး...
စႏၵရားမတီးတက္ဘူး...
သီခ်င္းေကာင္းေကာင္းနားမေထာင္ခဲ့ရဘူး...
မိန္းမမပိုးတတ္ဘူး...။

ဘိလပ္ျပန္သန္းကို
ေမရွင္သီခ်င္းဆိုခိုင္းခဲ့သူ..
ခ်စ္ရတဲ့နာစ့္မေလးၾကည္ကို
လူငွားနဲ႕ပိုးခဲ့ရသူ..
VIP ဆိုတဲ့စာတန္းကို
အလြန္စက္ဆုပ္ရြံရွာသူ..
လမ္းေဘးမွာ..
ေက်ာက္ေက်ာေရေသာက္တဲ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္..
မဂၤလာေဆာင္မွာ..
ခဲဖိုးေတာင္းတာနားမလည္တဲ့သူ...
လြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း..
စစ္ဖိနပ္ကိုေျပာင္းျပန္စီးတဲ့သူ..
လြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း..
ဆံပင္ညွပ္မျပီးခင္ ထထြက္သြားတဲ့သူ...
ေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႕ လမ္းမွာတားတဲ့
ရြာသားေတြနဲ႕
အတူ လမ္းေဘးမွာ အေၾကာ္စားတဲ့
ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္....
သူ႕ကိုသူ ျပည္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္
ခံယူတဲ့ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္....။

ျပည္သူေတြၾကားမွာ
၀င္႕၀င္႕ထြားထြား
သူရဲေကာင္းေပမဲ႕
အိမ္ေထာင္ရွင္ဖခင္
ဇနီးကို ခ်စ္တတ္တဲ႕သူ......။
႔
" ၾကည္.....ပဲျပဳပ္နဲ႕နံျပားရရင္
စားခ်င္တယ္ "
မိန္းမကို မနက္စာျပင္ခိုင္းတဲ့
သူ႕ရဲ့ ကမၻာေက်ာ္စာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ရဲ႕အမွားနဲ႕
သာမန္ရဲေဘာ္ အဆင့္ရဲ႕အမွန္ကို
ကြဲကြဲျပားျပားသိသူ
လူငယ္ဘဝ ၊ လူ႕ဘဝရဲ႕စည္းစိမ္အရသာေတြ
ခံစားဖို႕အခ်ိန္မရခဲ့တဲ့သူ
သူ႕ျဖတ္သန္းမႈ႕မွာ
လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ တစ္ခုတည္းနဲ႕
ပကတိရိုးစင္း သန့္စင္ခဲ့တဲ့သူ
သူ႕ကိုဒဂုန္တာရာက ကင္ပြန္းတပ္
" ေအာင္ဆန္း(သို႕) အရိုင္း" တဲ့...။

လုပ္သက္ကခပ္ႏုႏု
ေက်ာင္းသားေပါက္စ
သခင္ေပါက္စ
စစ္သားေပါက္စ
ႏိုင္ငံေရးသမားေပါက္စ
ဘဝေတြကအဖုံဖုံ
အသက္က၃၀မရိွ႕တရိွ႕...။

စစ္ျပီးရင္
ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးလြတ္လပ္ေရးရျပီးရင္
သူလုပ္ခ်င္တာက
လူရယ္ခ်င္စရာဗ်ာ
စာေရးဆရာ...တဲ႔......။

လြတ္လပ္ေရးရရင္ အနားယူ
ကဗ်ာေတြ ၊ စာေတြေရးမယ္..တဲ႔
အားရင္အားသလို
သတင္းစာေတြ ၊မဂၢဇင္းေတြမွာ
ေဆာင္းပါးေတြ ၊ စာေတြေရးေနတဲ႔သူ...
ၾကည္ညိုလို႔ေရာ..
စာေကာင္းလို႔ေရာ..
ထိုေခတ္က ေဆာင္းပါးေၾကး
အျမင္႔ဆံုးရတဲ႔လူ.......။

ၾကမ္းတမ္းရင္႔ေထာ္
လူစိတ္မွ ရွိရဲ႕လားလို႔
အထင္မမွားပါနဲ႔...
လြတ္လပ္ေရးအတြက္
သူ ရဲရင္႔ရေပမဲ႔..
စတုတၳေျမာက္ရင္ေသြး
သမီးကေလး
ရက္သားေလးနဲ႔ ေၾကြလြင္႔ခဲ႔ရေတာ႕
မ်က္ရည္ေတြ၀ဲ
သူ စိတ္ဆင္းရဲခဲ႕ဖူးတယ္....။

ဒီ ေအာင္ဆန္းလက္ေတာက္ေလးကို
ဘာေၾကာင့္
ေနမဝင္အင္ပါယာၾကီး
ဒူးေထာက္ခဲ့ရပါသလဲ........။

တကယ္ဆိုေတာ့
ငါတို႕ေအာင္ဆန္းက
နယ္နယ္ရရမဟုက္
ရိုးသားတဲ့ျမန္မာေတြထက္
ပိုရိုးသားတဲ့ေအာင္ဆန္း
သတၱိေျပာင္တဲ့ျမန္မာေတြထက္
ပိုသတၱိရိွ႕တဲ့ေအာင္ဆန္း
ဒီလိုေအာင္ဆန္း
သူ႕ေသြးသားအရိုးအခ်ည္ေတြအားလုံး
လြတ္လပ္ေရးတခုတည္းနဲ႕အျပီး
စုစည္းတည္ေဆာက္ျပတဲ့ေအာင္ဆန္း
တကယ့္အရိုးခံေအာင္ဆန္းေပါ့.....။

ရိုးတာမွအလြန္ရိုး
ဂ်ပန္မွာ ဗိုလ္ၾကီး ဆူဇူကီးက
မိန္းမေခၚဦးမလား ဆိုလို႔
ရွက္ေသြးျဖာခဲ႔ဖူးတဲ႔သူ.......။

ပိုက္ဆံမရွိလို႔
ထမင္းအေၾကြးမစားဖူးတဲ႔ဆိုင္မရွိ..
ငါးမူးတန္းက ရုပ္ရွင္ၾကည္႔ခဲ႔ဖူးတယ္..
ကားပ်က္ေနတာေတာင္
အခြင္႔အေရးေတာင္းသူေတြကိုမုန္းလို႔
သူတို႕ကားအကူအညီ မယူပဲ
ရံုးကို လမ္းေလွ်ာက္သြားတဲ႔သူ.........။

ဒီေအာင္ဆန္းကို
လြတ္လပ္ေရးလမ္းဝမွာ ဘြားကနဲျမင္လိုက္ရရုံပဲ
ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဆရာေတြ မိႈင္း ၊ ျမ
၊ ခ်ိဳ တို႕ကအစ
"ငါတို႕ အားကိုးပါရေစ" ဆိုလာၾက...
ေရွးဘိုးဘြားမိဘျပည္သူေတြက
"ငါတို႕ကယ္မယ့္မင္းေလာင္းေပၚျပီ"
"ျပဳံးေပ်ာ္ၾက"
လူငယ္ေသြးေသာက္ျမန္မာေတြက...
" ငါတို႕စြန္ပါရေစ " ဆိုျပီးေရွ႕ထြက္လာၾက
စုၾက ၊ ရုံးၾက ၊ စည္းရုံးၾက
တကယ့္ဗမာေတြ........
မဟာေအာင္ဆန္းေနာက္က
ျပည္သူ႕ဒီလိႈင္းလုံးၾကီးေတြရဲ႕
တဝုန္းဝုန္းရိုက္ခတ္သံဟာ
အဲဒီအခ်ိန္က
ဝိတိုရိယဘုရင္မၾကီးကိုေတာင္
အိမ္မက္ေတြေအးခဲေစခဲ့သေပါ့....။

ေအာင္ဆန္းေရွ႕ေရာက္ရင္
ရွမ္းေတြက ရွမ္းစကားမဆိုၾက...
ကခ်င္ေတြကလည္း ကခ်င္စကားမဟၾက...
ေအာင္းဆန္းကိုယုံၾကည္စြာနဲ႕
သူတို႕သခင္အျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳၾက
အားလုံးေသာတိုင္းရင္းသားေတြ....။

ဒီျပည္လုံးကၽြတ္
အားကိုးစုစည္းႏိုင္ခဲ့လို့လည္း
အဂၤလိပ္ေတြက ဒီေအာင္ဆန္း
လက္ေတာက္ေလာက္နဲ႕
တစ္စားပြဲထဲ ဝိုင္းထိုင္ခဲ့ၾကေပါ့
အကင္းပါးသူေတြပီပီ
မတိုက္မွီက ရႈံးေနတဲ့ ဒီစစ္ကို
ဒင္းတို႕မတိုက္ဝံ့ၾက...
မ်က္ႏွာမပ်က္
ေအာင္ျမင္စြာဆုက္ခြာမယ့္လမ္းကို
သူတို႕ေရြးခဲ့ၾက....
ေအာင္ဆန္းနဲ႕အေတြ႕မွာေပါ႔......။

ယုံၾကည္အားတဲ့
မ်က္လုံးေပါင္းသန္း၆၀
ေအာင္ဆန္္းမွာရိွ႕တယ္.၊
လြတ္လပ္ေရးကို တရႈိက္မက္မက္ေတာင့္တတဲ့
ႏွလုံးသားသန္း ၃၀ ေအာင္ဆန္းမွာရိွ႕တယ္..၊
ေအာင္ဆန္းေသဆို ေသျပဝံ့တဲ့သူ
ေအာင္ဆန္းမွာ တျပည္လုံးရိွ႕တယ္..၊
ဒီမ်က္ႏွာ ႏွလုံးအသက္
ဗို႕အားသိန္းသန္းခ်ီျပီး မီးဆလိုက္အားေတြနဲ႕
ေနမဝင္အင္ပါယာကို
ျပက္ျပက္သားသားလွမ္းထိုးလိုက္တဲ့အခါ
အေျခာက္တိုက္ ဘဝင္ျမင့္ေနသူေတြ
အားလုံးအရည္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၾက......။

ဘယ္ရာဇဝင္မွာ ခင္ဗ်ားတို႕ေတြ႕ဖူးလည္း
ဂ်ပန္ဆိုတာ မႏႈးမနပ္မဟုက္ဘူး။
အဂၤလိပ္ဆုိတာေဝလာေဝး
သူငယ္ႏွပ္စားမဟုက္ဘူး။
ဒင္းတို႕ေတြေတာင္
ရေအာင္စည္းရုံးႏိုင္တဲ့ ေအာင္ဆန္း
ဒီေအာင္ဆန္းက စစ္ကိုမလို
ဒါေပမယ့္ " ရရင္ရ မရရင္ခ် "ဆိုတာ
ေအာင္ဆန္းဝါဒ....
လြတ္လပ္ေရးကို အျမန္ဆုံးလိုခ်င္ေနတဲ့
အဲ့ဒီအခ်ိန္ ျပည္သူေတြရဲ႕
တစ္သီးတည္းေသာကိုယ္စားလွယ္
ငါတို႕ေအာင္ဆန္းေပါ့.....။

ဗိုလ္ရူးလို႔ေျပာတဲ႕လူေတြကို
ဂရုမစိုက္ပဲ
ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို
အဂၤလိပ္စာတတ္ေစခ်င္ခဲ႔လူ
သူ ကိုယ္တိုင္..
အမ်ိဳးသားေက်ာင္းထြက္
ဒါေပမဲ႔ အဂၤလိပ္စာကို
ထံုးလိုေခ် ၊ ေရလိုေႏွာက္တဲ႔သူ.....။

အဂၤလိပ္စာတတ္ရင္
ဘာထူးလဲလို႔ေမးတဲ႔လူေတြကို
ေစ႔ေစ႔ၾကည္႔ရင္း
"အနည္းဆံုး အဂၤလိပ္ေတြကို
အဂၤလိပ္လို ဆဲလို႔ရတာေပါ႔ " လို႕
ခပ္ရင္႔ရင္ေျပာခဲ႔တဲ႔သူ........။

ျမန္မာမွာေရာ
ကမာၻမွာပါ..
ရွာမွရွား အမ်ိဳးသား
အဂၤလိပ္လိုေရးျပီး
ဒီမိန္႕ခြန္းကို ၾကည္႔ျပီး
ျမန္မာလို လက္တန္းေျပာခဲ႔တဲ႔သူ......။

ဗိုလ္ေအာင္ဆန္း
ဒီအခ်ိန္ဆို (၉၃)ႏွစ္ရိွ႕ျပီ
(ေအာင္ဆန္းေျပာမယ္)
အဘိုးရဲ႕စကားနားေထာင္......။

"မေမ့နဲ႕......မင္းတို႕ကေန႕ရႈေနတဲ့ေလဟာ
ငါတို႕....မေန႕က
ေခၽြးစက္ေတြဆိုတာ...မေမ႔နဲ႔...
မင္းတို႕ျမန္မာဆိုတဲ့ စကားတခြန္းရဖို႕
ငါတို႕.... ဗုံးေပါလေအာ
က်ဆုံးေပးခဲ့ရတာ...မေမ့နဲ႕....
မင္းတို႕ကမၻာ့ေျမပုံေပၚတက္ႏိုင္ဖို႕
ငါတို႕.....အေလာင္းေကာင္ေတြဆင့္ျပီး
ထမ္းတင္ေပးခဲ့တာ.... မေမ့နဲ႕...........။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္းမွာ
အေဖႏွစ္ေယာက္ရိွ႕တယ္
တစ္ေယာက္က
ကိုယ့္ေသြးသားအေဖ
က်န္တစ္ေယာက္က
ျမန္မာလူမ်ိဳးကို ေမြးေပးခဲ့တဲ့အေဖ
ျမန္မာလူမ်ိဳးရဲ႕အေဖ
ျမန္မာ့အေဖ
ေအာင္ဆန္းေပါ့.....။

က်ဳပ္အေဖနဲ႕အဖိုးဟာ ေအာင္ဆန္းသားေတြ
ေအာင္ဆန္းက က်ဳပ္အဖိုး
က်ဳပ္သားက ေအာင္ဆန္းျမစ္ေပါ့
သူ႕အဘိုးကို သူလြမ္းတက္ေနျပီ...၊
သူ႕သားၾကရင္လည္း သူ႕အေဘးနဲ႕
ေပးေတြ႕ႏိုင္ဖို႕
အခုကတည္းက အေသအခ်ာ
က်ဳပ္မွာထားရအုံးမယ္။ ။

ဖူးေၿမာ္ၿပီးၾကည္ညိုႏုိင္ပါေစဗ်ာ........